Do czynników odpowiedzialnych za występowanie uczulenia zaliczane są nie tylko alergeny wziewne i pokarmowe, ale również czynniki miejscowe (kontaktowe), takie jak metale, chemikalia czy perfumy. Dermatolodzy alarmują: coraz częściej obserwuje się reakcje nadwrażliwości spowodowane długotrwałym korzystaniem z telefonów komórkowych. Uważa się, że alergia taka może być wywołana niklową obudową telefonu. Reakcję skórną, objawiającą się wysypką w miejscu korzystania z komórki, określa się jako mobile phone dermatitis.
Jakie właściwości ma nikiel i gdzie występuje?
Nikiel jest pierwiastkiem śladowym, który występuje w wodzie, glebie, powietrzu, a także w organizmie człowieka. W stężeniach fizjologicznych metal ten uczestniczy w regulacji prawidłowej czynności różnych enzymów (np. arginazy i tyrozynazy), wzroście komórki oraz w utrzymywaniu dwuniciowej struktury kwasu deoksyrybonukleinowego (DNA). Poza organizmem nikiel stosowany jest powszechnie w różnych gałęziach przemysłu: do produkcji stali, stopów metali, cementu, pigmentów, biżuterii oraz armatury domowej. Z uwagi na jego wszechobecność oraz małą średnicę atomu, bardzo łatwo przenika do organizmu poprzez skórę, drogi oddechowe, a także przewód pokarmowy. Nadmiar tego pierwiastka może być jednak szkodliwy, prowadząc do alergii i atopii. Najczęściej występującą nadwrażliwością na nikiel jest alergiczne kontaktowe zapalenie skóry (Ni-ACD, ang. allergic contact dermatitis to nickel). Objawy tego schorzenia mogą występować nawet u 20% populacji ogólnej dorosłych i 10% dzieci.
Jak objawia się uczulenie na nikiel
U pacjentów z alergią na nikiel stwierdza się zmiany skórne w postaci pęcherzy, zaczerwienienia, swędzenia oraz obrzęku. Chociaż nikiel należy do najczęstszych alergenów kontaktowych, objawy uczulenia stwierdza się głównie u jubilerów, galwanizerów oraz kasjerów, a więc osób narażonych na przewlekły kontakt z tym metalem. Jednakże coraz częściej objawy te obserwuje się także u osób korzystających długotrwale z telefonów komórkowych (uczulenie na komórkę, czyli tzw. mobile phone dermatitis). Zmiany alergiczne stwierdza się głównie na policzkach lub uszach.
Oprócz zmian skórnych, alergia na nikiel może mieć formę alergicznego nieżytu nosa, zapalenia spojówek oraz astmy oskrzelowej. Inną postacią reakcji nadwrażliwości jest tzw. „baboon syndome” – wysypka na powierzchni pośladków i w obrębie większych fałdów skórnych, a więc w miejscach o zwiększonej potliwości. Uważa się, że do istotnych czynników ryzyka wystąpienia alergii należy wczesna ekspozycja na nikiel (np. noszenie biżuterii zawierającej nikiel) czy płeć żeńska.
Jak rozpoznać uczulenie na komórkę, czyli na nikiel?
Alergię na nikiel rozpoznaje się u lekarza alergologa za pomocą testów kontaktowych lub próby doustnej z roztworem chlorku niklu. Dodatni wynik próby doustnej może być wskazaniem do stosowania specjalnej diety, ponieważ nikiel jest także składnikiem wielu owoców i warzyw. Osoby ze stwierdzoną alergią powinny unikać m.in. wiśni, orzechów, migdałów, kawy oraz czekolady.
Alergia na komórkę – jak sobie poradzić?
Chociaż najlepszym sposobem na walkę z alergią na nikiel jest unikanie ekspozycji na ten metal, całkowita eliminacja tego pierwiastka ze środowiska nie jest możliwa. W przypadku „komórkowej” postaci nadwrażliwości na nikiel poleca się korzystanie ze słuchawek czy wirtualnej klawiatury. Ale na ratunek przychodzą też kosmeceutyki. Wynaleziony przez polskich naukowców preparat Nidiesque, przeznaczony jest specjalnie dla osób cierpiących na alergię niklową. Wykazuje on działanie pielęgnujące i barierowe.
Przeczytaj także: Sprawdź, jak nowe technologie wpływają na zdrowie i urodę
O autorze
